Είδα τη μαμά σου στο δρόμο κι όμως δεν της μίλησα.
Ντράπηκα κι ήθελα μόνο να της πω απλά ένα γεια.
Φάνηκε πολύ κουρασμένη, είχε στο μυαλό της πολλά.
Και μένα κάποιος με περιμένει, να διηγηθώ τα παλιά.
Ποιος ζει τα παλιά, ποιος ζει τα καινούρια;
Και σου ‘πα να βάλεις δυο ρούχα ζεστά για τα βράδυ, δε μ’ άκουσες πάλι.
Άσε με λίγο να ηρεμήσω, μόνο για λίγο, θα ξαναγυρίσω.
Είδα τον μπαμπά σου στο δρόμο κι όμως δεν του μίλησα.
Ντράπηκα κι ήθελα μόνο να του πω απλά ένα γεια.
Μπήκε βιαστικά μες στο σπίτι, πότισε ξανά τα φυτά.
Γύρω γύρω όλοι οι τοίχοι, είχανε μια ροζ ζωγραφιά.
Ποιος ζει τα παλιά, ποιος ζει τα καινούρια;
Και σου ‘πα να βάλεις δυο ρούχα ζεστά για τα βράδυ, δε μ’ άκουσες πάλι.
Άσε με λίγο να ηρεμήσω, μόνο για λίγο, θα ξαναγυρίσω.
Είδα το παιδί μου στο πάρκο, κι όμως δεν του μίλησα.
Δεν μπορούσε να αναπνεύσει, μα εγώ είχα μια άλλη δουλειά.
Βάλε δυο ρούχα ζεστά για το βράδυ, θυμάσαι σου ‘χα ζητήσει μια χάρη;
Άσε με τώρα να ηρεμήσω, μόνο για λίγο, θα ξαναγυρίσω.
Και ιστορία του Γκούφυ θα πούμε, μετά συμφωνία πως θα κοιμηθούμε.
Το Παιδί Τραύμα γράφει τραγούδια σε μια ψηλή πολυκατοικία στο κέντρο της πόλης. Η πραγματική του ταυτότητα αποκαλύπτεται για
πρώτη φορά στο νέο του άλμπουμ, «Μέινστριμ». Σ’ αυτό κατέγραψε όλες τις δραστηριότητες μιας οικογένειας που τον φιλοξένησε στο σπίτι της το περασμένο καλοκαίρι....more
Extraordinary artist pan pan delivers once again an album that feels so personal. Kalliopi Mitropoulou has that something in her singing that keeps you hooked . I dont find that often.
highly recommended! Misfortunes
