more from
Inner Ear
We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Θα Κ​α​τ​α​σ​τ​ρ​έ​ψ​ω Τ​ο​ν Κ​ό​σ​μ​ο

by Παιδί Τραύμα

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €7 EUR

     

  • White vinyl LP περιέχει 12σέλιδη δικογραφία
    Record/Vinyl + Digital Album

    Includes unlimited streaming of Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

    Sold Out

  • Black vinyl LP περιέχει 12σέλιδη δικογραφία
    Record/Vinyl + Digital Album

    Includes unlimited streaming of Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

    Sold Out

  • CD περιέχει 20σέλιδη δικογραφία
    Compact Disc (CD) + Digital Album

    Includes unlimited streaming of Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

    Sold Out

1.
Στοπ 03:09
1 2 3 5 5 6 7 8 θα μετρήσω ως το 10 και μπροστά μου θα σε δω Βλέπω μες στη λεωφόρο κάθε αμάξι που περνά αν το επόμενο είναι μαύρο, θα φανείς κι εσύ μετά Έτσι θα ‘ναι η ζωή, όπως τα ‘χω φανταστεί Θα περάσουν 1000 χρόνια κι όμως ένα πρωινό θα φανείς πάλι μπροστά μου και θα πεις «πώς από δω;» Έτσι θα ‘ναι η ζωή, όπως τα ‘χω φανταστεί Θα τελειώσει το τραγούδι κι όταν θα πατήσω στοπ θα φανείς πάλι μπροστά μου και θα πεις «σε συγχωρώ» Στοπ Παίζουν άκυρα τραγούδια σ’ ένα τελειωμένο μπαρ Αν το επόμενο είναι Daft Punk, θα φανείς κι εσύ μετά Θα χορέψουμε αστεία κι όλοι θα μας λεν’ τρελούς Μα μην δίνεις σημασία, ποιος θυμάται τους νεκρούς; Έτσι θα ‘ναι η ζωή, όπως τα ‘χω φανταστεί Θα ξαπλώσουμε στο χώμα και τον άδειο ουρανό θα κοιτάμε όπως πρώτα και θα τραγουδάμε αυτό: Έτσι θα ‘ναι η ζωή, όπως τα ‘χω φανταστεί Τις φακίδες μου μετράμε κι αν θα βγουν ζυγό αριθμό θα μου πεις «έλα να πάμε κάπου μακρυά από δω» Έτσι θα ‘ναι η ζωή, όπως τα ‘χω φανταστεί Θα περάσουν 1000 χρόνια κι όμως ένα πρωινό θα κοιτάξω τον καθρέφτη και θα πω «σε συγχωρώ» Έτσι θα ‘ναι, έτσι πρέπει να ‘ναι, πες μου ότι έτσι θα ‘ναι Πες ότι όλα θα ‘ναι όπως τα λέω, ακριβώς όπως τα λέω όλα θα ‘ναι όπως τα λέω, ακριβώς όπως τα λέω Έτσι θα ‘ναι η ζωή, όπως τα ‘χω φανταστεί Θα φοράς τα μαύρα ρούχα με κοτσίδα στα μαλλιά Θα θυμάσαι τότε που ‘χαμε γαλήνη στην καρδιά Έτσι θα ‘ναι η ζωή, όπως τα ‘χω φανταστεί Θα ξαπλώσουμε στο χώμα, θα με πάρεις αγκαλιά κι όλα αυτά που δεν υπάρχουν δεν θα τα φοβάμαι πια Έτσι θα ‘ναι η ζωή, όπως τα ‘χω φανταστεί Θα τελειώσει το τραγούδι κι όταν θα πατήσω στοπ Θα φανείς πάλι μπροστά μου και θα πεις «πώς από δω;» Στοπ
2.
«Ακούς; Δεν τον αντέχω άλλο πια. Όχι. Με καταστρέφει. Όχι. Δεν αγαπά εμένα. Αγαπά αυτό που τον έκανα να νιώθει.» Έκανε κρύο κι έβρεχε κι είχες ντυθεί Χιονάτη μπήκες μες στ’ αυτοκίνητο και μίλαγες με κάτι τυπάκια που ολόγυρα δεν είχαν σημασία δική μου αργά ή γρήγορα θα γίνεις στην πορεία Το ξέρω πως ακούγομαι, το ξέρω πως σου μοιάζω μικρό και αλαζονικό γουρούνι που διατάζω Μα στην πραγματικότητα, εσύ είσαι μες στο κάδρο Εγώ δεν έχω εαυτό, μέσα από σένα υπάρχω
3.
Ο κόσμος είναι αυτός, δεν μπορεί αλλιώς, ο κόσμος είναι ο ένας και ο άλλος Θα μπορούσε να ‘ναι λίγο πιο μικρός, θα μπορούσε να ‘ναι πιο μεγάλος Μες στα μάτια με κοιτάς κι όλο ρωτάς αν αυτό το φόρεμα σου πάει Βάλε ό,τι θες, δεν κάνει διαφορά, σε λίγο όλοι θα ‘χουμε πεθάνει Άκου με λοιπόν, έχω ένα σχέδιο για να καταστρέψουμε τον κόσμο Ίσως σου φανεί υπερβολικό, μα αυτή η λύση υπάρχει μόνο Στεναχωρημένη δείχνεις και ρωτάς «όλοι οι αθώοι τι θ’ απογίνουν;» Θα ‘πρεπε να ξέρεις, γρήγορα ή αργά, κι οι αθώοι ένοχοι θα γίνουν Οδύρεσαι και κλαις, γιατί όπου να ‘ναι θα εξαφανιστούμε μια για πάντα Με ρωτάς «γιατί;», «είναι κρίμα» λες, δεν έχεις φτάσει ούτε τα τριάντα Λυπάμαι, μα δεν έχω άλλη επιλογή, οι άνθρωποι όλοι πρέπει να πεθάνουν Για να μην μπορεί κανείς τους να σε δει κι έτσι θα ‘σαι αιώνια δικιά μου
4.
Στην παιδική χαρά χαϊδεύεις τα μαλλιά μου και μου λες «μια ιστορία να σου πω;» Όχι πάλι αυτή η ιστορία, όχι πάλι αυτή η ιστορία, άσε με να παίξω λίγο τώρα, σε παρακαλώ Μετά από χρόνια πάλι σε είδα στα όνειρά μου και το πρωί μάλλον σε είχα ερωτευτεί Και αυτή την ιστορία κάποιος απ’ τους δυο μας τώρα πρέπει πάλι, ίσως πρέπει, να την ξαναθυμηθεί Θυμάσαι τα παιδιά στη Νέα Υόρκη; Εγώ όχι, εγώ όχι Δεν θυμάμαι τίποτα Θυμάσαι όταν ήμουνα μικρός; Εγώ όχι, δυστυχώς Δεν θυμάμαι τίποτα Το ένα ψέμα κάποτε έφερε το άλλο κι η αλήθεια τελικά ήταν αυτή Τι σημασία έχει η αλήθεια; Ποιος γαμάει την αλήθεια, αρκεί στο τέλος μόνο να ‘μαστε μαζί Και μαζί όλο να σκοτώνουμε την πλήξη με playstation κι εστιατόρια ακριβά Κι όταν κάτι θα μας λείψει, θα ξεριζώσουμε με θλίψη ο ένας μας πάλι του άλλου την καρδιά Θυμάσαι που είχα πει πως σ’ αγαπούσα; Κατά βάθος δεν μπορούσα Δεν θυμάμαι τίποτα Θυμάσαι τα σημάδια απ’ τις μπουνιές; Εγώ όχι, μα τι λες; Δεν θυμάμαι τίποτα Τα μάτια μας κοιτάνε στο φεγγάρι, μα τα δάκρυά μας πέφτουνε στη γη και προσευχόμαστε μακάρι κάποιος να ’ρθει να μας πάρει να μας πει την ιστορία απ’ την αρχή Τον καθρέφτη όταν βάφεσαι κοιτάζω κι όλο ρωτάω αν είμαι εγώ ο πιο ωραίος «δυστυχώς δεν είσαι εσύ, λέει, μην κλαις όμως, γιατί κλαίει καλύτερα όποιος κλαίει τελευταίος» Θυμάσαι που ‘χες πει «θα σε σκοτώσω»; Ήσουν τόσο κοντά, τόσο Δεν θυμάμαι τίποτα Θυμάσαι τα τραγούδια ήταν για σένα; Αυτό εδώ είναι για μένα Δεν θυμάμαι τίποτα Και θα κάνω όσο μπορώ το τραγούδι μου αυτό ακαταλαβίστικο και θα έρθω να σου πω «άκου το ένα λεπτό, ίσως κι αυτό λέει πως δεν μπορώ να κάνω περισσότερο κακό» Θα γυρίσουμε ξανά μες στην παιδική χαρά κι όσα πήγανε στραβά θα τ’ αλλάξουμε και θα γεννηθούμε απ’ την αρχή και θα ξέρουμε μαζί πώς να κρυβόμαστε απ’ την καταστροφή Θυμάσαι τη σπασμένη τζαμαρία; Παραλίγο μια κηδεία Δεν θυμάμαι τίποτα Θυμάσαι τα φιλιά στην πιλοτή; Εγώ δεν ήμουνα εκεί Δεν θυμάμαι τίποτα Θα γυρίσουμε ξανά μες στην παιδική χαρά κι όσα πήγανε στραβά θα τ’ αλλάξουμε και θα γεννηθούμε απ’ την αρχή και θα ξέρουμε μαζί πώς να κρυβόμαστε απ’ την καταστροφή, μαζί θα γυρίσουμε, αν θες, όλες μας τις γειτονιές, μ’ άλλο αίμα στις καρδιές, θα χαϊδεύουν οι μπουνιές και θα έρθεις να μου πεις «στον καθρέφτη κάποιοι άλλοι πια φαινόμαστε, κάποιοι άλλοι, όχι εμείς» Θυμάσαι τα παιδιά στη Νέα Υόρκη; Εγώ όχι, εγώ όχι Δεν θυμάμαι τίποτα Θυμάσαι όταν ήμουνα μικρός; Εγώ όχι, δυστυχώς Δεν θυμάμαι τίποτα Στην παιδική χαρά χαϊδεύεις τα μαλλιά μου και μου λες «μια ιστορία να σου πω;» Όχι πάλι αυτή η ιστορία, όχι πάλι αυτή η ιστορία, άσε με να παίξω λίγο τώρα, σε παρακαλώ
5.
Με λένε Μαρία και φτιάχνω μια λίστα τραγούδια στο Spotify Τα στήθη μου έχουν μια γεύση βανίλια κι ο πόνος δεν με πονάει Με λένε Μαρία, μ’ αρέσεις πολύ ανοίγω ένα λάκκο να μπούμε μαζί Με λένε Μαρία και κάθε πρωί ανοίγω τα πόδια και βγαίνεις εσύ Με λένε Μαρία και ζω στην πλατεία κοντά κάπου στον Ερυθρό Τα στήθη μου βγάζουνε θεία κοινωνία κι ο κόλπος μου αίμα ζεστό Με λένε Μαρία, μ’ αρέσεις πολύ ανοίγω ένα λάκκο να μπούμε μαζί Με λένε Μαρία και κάθε πρωί ανοίγω τα πόδια και βγαίνεις εσύ Με λένε Μαρία, πριν πάω εκκλησία φορώ το καλό μου σουτιέν Προσεύχομαι να μην σε πάρει καμία από μένα, μικρέ μου Χριστέ Με λένε Μαρία, μ’ αρέσεις πολύ ανοίγω ένα λάκκο να μπούμε μαζί Με λένε Μαρία και κάθε πρωί ανοίγω τα πόδια και βγαίνεις εσύ
6.
Έξω απ’ το σπίτι σου περνάν’ ασθενοφόρα Και κάποια μέρα, θα’ σαι κι εσύ μέσα σ’ αυτά Κι η σειρήνα δεν θ’ ακούγεται όπως τώρα Θ’ ακούγεται ίσως λίγο διαφορετικά Έξω απ’ το σπίτι σου περνάει ένα αγόρι Κάπου το ξέρεις, κάπου το έχεις ξαναδεί Και στο χέρι του φοράει ένα ρολόι Που έχει χαλάσει και του το χάλασες εσύ έχει χαλάσει έχει χαλάσει έχει χαλάσει και του το χάλασες εσύ Έξω απ’ το σπίτι σου υπάρχει ένας πλανήτης Κι ένα κορίτσι σε χαιρετάει από εκεί Πάνω που νόμιζες θα πέθαινες μαζί της Μία σειρήνα σε ξαναφέρνει στη ζωή Μία σειρήνα Μία σειρήνα Μία σειρήνα σε ξαναφέρνει στη ζωή
7.
Χαρά Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε Πόνος Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε Αγάπη Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε Mίσος Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε Δως μου σφιχτή αγκαλιά, κάθε μου κόκκαλο να σπάσει Θα τα μοιράσουμε κι αυτά κι όλα θα ‘ναι δίκαια Θα αγαπιόμαστε άδειοι Τρύπα μου, αν θες, την καρδιά κι άσε το αίμα να στάξει Κι ύστερα δως την στα σκυλιά κι έλα φώναξέ μου μετά «Τώρα είμαστε πάτσι» Φαΐ Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε,μοίρασε Βία Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε Πόνος Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε Αγάπη Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε Δως μου σφιχτή αγκαλιά, κάθε μου κόκκαλο να σπάσει Θα τα μοιράσουμε κι αυτά κι όλα θα ‘ναι δίκαια Θα αγαπιόμαστε άδειοι Τρύπα μου, αν θες, την καρδιά κι άσε το αίμα να στάξει Κι ύστερα δως την στα σκυλιά κι έλα φώναξέ μου μετά «Τώρα είμαστε πάτσι» Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, είμαστε πάτσι Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ, είμαστε πάτσι Κι αφού βγάλεις την καρδιά μου, πέταξέ την στα σκυλιά Μην φοβάσαι, το αξίζω, έκανα τόσα κακά Εσύ μου ‘πες πως η αγάπη είναι μία μοιρασιά Μα ότι σου ‘δωσα ήταν ψέμα, μάλλον και τα λόγια αυτά Είναι ψέμα, είναι ψέμα, σ’ έριξα στη μοιρασιά Ό,τι αξίζει ο καθένας δεν παθαίνει τελικά Κοίτα με που τραγουδάω λες κι όλα είναι καλά Και φωνάζεις «σ’ αγαπάω», μα εγώ μάλλον τελικά Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ, είμαστε πάτσι Και δεν πρέπει να στο πω και δεν πρέπει να το μάθεις Και τα χέρια μου θα κάνουνε μια κίνηση που μοιάζει μ’ αγκαλιά, μα κατά βάθος είναι ενέδρα να σε πιάσει Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, είμαστε πάτσι Μα έχω αυτόν τον εαυτό που δεν τολμάει να πεθάνει Και το μόνο που ‘χει μάθει και το μόνο που μοιράζει Είναι λάθη και απάτη και το τέλειο σκοτάδι
8.
Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά Όλο μου λες πως θα περάσουνε τα χρόνια, όλο μου λες Και θα έρθει ο νέος με τα δώρα, όλο μου λες Και με τραγούδια και χαρά, όλο μου λες Ύστερα λες πως θα περάσουνε κι οι μέρες οι τρελές Και θ’ ανταλλάξουμε μητέρες και ουλές Και θ’ ανταλλάξουμε και ό,τι άλλο θες Ήσουν εκεί και μου μιλούσες πέρσι τέτοια εποχή Μου εξηγούσες πώς κυλάει η ζωή Και πως η αγάπη είναι μόνο η αρχή Μα ένα πρωί, που η ματιά σου ήταν κάπως πιο θολή Στα χέρια έβαλες λίγη ενυδατική Και μου ‘πες «άκου, θα σου πω μια συμβουλή» Είπες, λοιπόν, πως τώρα πια είναι σίγουρο σχεδόν Ότι το μέλλον να προβλέψω δεν μπορώ Μα να προβλέψω ίσως μπορώ το παρελθόν ’89, ένα τηλέφωνο χτυπάει δυνατά -Γεια σου, μπορείς να μου δώσεις τον μπαμπά; -Δεν είναι εδώ -Ε τότε δως μου τη μαμά Εσύ τι θες εδώ; Θα παίξουμε γιατρό Εσύ τι θες εδώ; Εγώ είμαι το κακό ’89, ένα τηλέφωνο χτυπάει δυνατά -Γεια σου, μπορείς να μου δώσεις τον μπαμπά; -Δεν είναι εδώ -Ε τότε δως μου τη μαμά Ποια είσαι εσύ; Τι θέλεις απ’ τη γαμημένη μας ζωή; Το ξέρω πως δεν φταίω εγώ, μα ούτε κι εσύ Μάλλον θα φταίει πως γεννηθήκαμε μαζί ’19, ένα τηλέφωνο χτυπάει δυνατά -Γεια σου τι κάνεις; -Baby, δεν είμαι καλά -Γιατί τι έγινε; - Ούτε που ξέρω πια Κακή στιγμή, κακός κι ο κόσμος που μας έβαλε εκεί Το ξέρω πως δεν φταίω εγώ, μα ούτε κι εσύ Μάλλον θα φταίει πως θα πεθάνουμε μαζί Εσύ τι θες εδώ; Θα παίξουμε γιατρό Εσύ τι θες εδώ; Εγώ είμαι το κακό Εσύ τι θες εδώ;
9.
Δε θέλω να ξέρω τι κάνεις Δε θέλω να ξέρω που είσαι Θα φαντάζομαι ότι κάνεις αυτό που θέλω να κάνεις Θα φαντάζομαι ότι είσαι εκεί που θέλω να είσαι Είναι άρρωστο, μα αυτή η μελωδία θα γιατρέψει την αρρώστια Είναι άρρωστο, μα αυτή η μελωδία είναι για σένα
10.
Ρωτάς πώς με λένε κι αν θέλω νερό Σώπα κι άγγιξέ με, σε παρακαλώ Θέλω να ‘σαι σιωπηλή, όχι με την έννοια του να μην μιλάς πολύ, αλλά με την έννοια του να είσαι μπουκωμένη Θέλω να ‘μαι σιωπηλός, γιατί είμαι σεξιστής και άνθρωπος κακός Και κρατάω την αλήθεια με σένα φιμωμένη Όχι, όχι πάλι, όχι Χαρά είναι η λύπη κι ο φόβος θυμός Ο πόνος θα φύγει, αν σβήσεις το φως Θέλω να σε αγαπώ, όχι μες την έννοια του να σου κάνω ένα καλό, αλλά με την έννοια του να είσαι καυλωμένη Θέλω να σε προσκυνώ, να ζω μέσα απ’ τα μάτια σου και να ‘μαι αυτός εγώ Αυτός που σε γεννάει, αυτός που σε γαμάει, αυτός που σε πεθαίνει Όχι, όχι πάλι, όχι Ρωτάς τι έχω πάλι κι εγώ σου εξηγώ: σκατά στο κεφάλι, καρδιά στο κενό Ρωτάς ποιοι είναι οι λόγοι, ποιος είμαι εγώ Όχι, πάλι όχι, σε παρακαλώ Όχι, όχι πάλι, όχι Πώς σε λένε; Θέλεις νερό; Τι έχεις πάλι; Είσαι κακός;

about

Η αληθινή ιστορία:
Μέσα δεκαετίας 1990. Οι αρχές συλλαμβάνουν έναν παρανοϊκό εγκληματία, λίγο πριν ολοκληρώσει το έργο του. Οδηγείται στον ανακριτή. Αυτοαποκαλείται «Άνθρωπος Κακός» και σοκάρει τους πάντες με την απολογία του: Μια γυναίκα κλειδωμένη σ’ ένα δωμάτιο. Εκρηκτικά στους δημόσιους χώρους. Δηλητήριο στα υδραγωγεία.
Έχει ένα φρικτό σχέδιο: Να καταστρέψει τον κόσμο.
Καταδικάζεται ομόφωνα σε ισόβια και η υπόθεσή του μένει αυστηρά απόρρητη για λόγους καθησυχασμού της κοινής γνώμης.
Στον καινούριο του δίσκο, το Παιδί Τραύμα δημοσιεύει το απόρρητο έγγραφο της πολυσέλιδης απολογίας του παρανοϊκού εγκληματία, η οποία παρέμενε μυστική σχεδόν τρεις δεκαετίες. Το άλμπουμ περιλαμβάνει δέκα τραγούδια, βασισμένα αυτολεξεί στην απολογία αυτή.

credits

released September 21, 2020

_________________________________________________________

Στίχοι, μουσική, ανδρική φωνή: Παιδί Τραύμα
Παραγωγή, μίξη, όργανα: Κτίρια τη νύχτα
Γυναικείες φωνές: Sophie Lies
Mastering: Γιάννης Χριστοδουλάτος
Η ηχογράφηση έγινε στα Tenant Studios τον Ιανουάριο του 2020

Σχεδιασμός artwork, φωτογραφίες: Παιδί Τραύμα
Γραφιστική επιμέλεια: Ήρα Σταματοπούλου

license

all rights reserved

tags

about

Παιδί Τραύμα Athens, Greece

Το Παιδί Τραύμα γράφει τραγούδια σε μια ψηλή πολυκατοικία στο κέντρο της πόλης. Η πραγματική του ταυτότητα αποκαλύπτεται για πρώτη φορά στο νέο του άλμπουμ, «Μέινστριμ». Σ’ αυτό κατέγραψε όλες τις δραστηριότητες μιας οικογένειας που τον φιλοξένησε στο σπίτι της το περασμένο καλοκαίρι. ... more

contact / help

Contact Παιδί Τραύμα

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Παιδί Τραύμα, you may also like: